Als dochters is de relatie met onze moeder een van de belangrijkste in ons leven. Het heeft impact op alles, van hoe we ons lichaam zien tot wat vinden wat we waard zijn en wat we zien als onze mogelijkheden tot creëren in deze wereld. Het zijn niet alleen persoonlijke issues met onze moeders, maar het is ook een collectief veld en zelfs een spiritueel veld.
Niet alleen de relatie met onze moeders, de invloed van het patriarchaat op de vrouwenlijn heeft ook een stempel gedrukt op de wijze waarop wij onze vaders, broers, vrienden en echtgenoten omarmen. En daardoor raakt het aan de wijze waarop wij vrouwen, zusters en vriendinnen onderling met elkaar omgaan. Het onderzoeken van dit thema draagt bij aan het steeds dieper herstellen en verstevigen van ons zusterschap, dat wat ons verbind doorheen de generaties van vrouwen die ons zijn voorgegaan tot aan de ene, de oer moeder.
Alle relaties beginnen en eindigen in (af)scheiding, met uitzondering van de relatie met onze moeders, die begon in eenheid; in een versmolten identiteit. Tekorten die we voelden in deze primaire relatie worden als van vanzelf naar buiten geprojecteerd, op andere mensen of situaties. De afdruk van gehechtheid die deze primaire dyade achterliet, wordt de lens waardoor we alle volgende relaties bekijken.